Van Zopian Rottweilers

Zoë

06-04-1999 † 05-03-2009

Bijna 10 jaar geleden kwam je als pup van 8 weken in ons leven. En al die jaren heb je ons zoveel plezier en liefde gegeven. Ondanks je aangeboren handicap genoot je zichtbaar van het leven. In alles wat je deed, was je zeer gedreven. Gooiden we de bal, dan hadden we plezier voor twee. Als het even kon, nam je een duik, om te zwemmen in de zee. Zelfs met een kluif was je niet uit het veld te slaan. Vragend kwam je dan voor ons staan. Wetend dat wij die blik niet konden weerstaan. Dan namen we je kluif vast in onze hand. En zo werd steeds hechter onze band. Dit was voor jou de manier om te kunnen kluiven op je bot. Je daarvan zo te zien genieten was voor ons een waar genot.

In de omgang met andere honden was je zeker niet de gemakkelijkste. Wij wisten wel waarom, je wilde niet worden gezien als de zwakste. Voor mensen was je een groot knuffeldier. Dat gaf ons keer op keer veel plezier.

Als oudste hond in de roedel accepteerde je geen gekrakeel. Één harde brul en je had het spul weer volledig in het gareel. Qua uiterlijk was je voor een rottweiler net een maatje te klein. Je karakter eigenschappen daarentegen waren groots en oh zo fijn.

Natuurlijk wilden we nog lang geen afscheid van je nemen. Maar helaas wilde je lichaam niet meer en konden we je welverdiende rust je niet ontnemen.

En Zoë, zodra je aan de andere kant je maatje Pino terugziet, vertel hem dat hij ook nooit ons hart verliet.

In onze gedachten blijf je altijd voortbestaan.

Rust zacht meidje!

Liefs, Cor en Jannie
En een knuffel van Andy, Madonna en Roma